KLEURRIJK

Vol weemoed loop ik door Utrecht, de stad waar ik studeerde en ik kom erachter dat het mijn stad niet meer is.

Bij ons is het altijd een gezellige herrie in de familie. Daar moet je wel tegen kunnen.

Samen met dochter ga ik met de trein naar London. in de trein luisteren we naar een inspirerend gesprek van een paar jonge meiden met specifiek taalgebruik.

Ons reisgezelschap van vier zit geduldig te wachten op een kopje verse filterkoffie en romige ritueel opgeklopte groene Matcha thee.

`Mijn zoon kan niet lezen,` zei mijn broer tijdens een feestje tegen mij. Kun jij hem geen bijles geven?` Als

Zweet op de rug Mijn beste vriendin en ik maken een flinke zomerse fietstocht. Zo halverwege – niet toevallig hoor