Vorige week botste ik in een winkel bijna tegen een grote stellage van Sinterklaaslekkernijen. Op zoek naar een cadeautje voor mijn jarige dochter, moest ik bij het zien van al die chocolade en pepernoten, meteen aan haar denken.
Toen mijn kinderen nog klein en gelovig waren, was de periode vóór Sinterklaas mijn favoriete tijd van het jaar. Vanaf begin oktober begon ik met het sprokkelen van cadeautjes. Als vervolgens de gids van een destijds bekende speelgoedwinkel op de mat viel, zaten mijn kinderen uren met rode wangen te bladeren en knippen. Hun verlanglijstje voor Sinterklaas verdween met grote winterwortels in hun schoentje. En ik, hun moeder, was de koning te rijk. Ik hield het leugenachtige sprookje in leven door geheimzinnige brieven te schrijven, namens die heilige met baard en mijter.
Op een dag, een paar weken voor het avondje van Sinterklaas, komt mijn dochter, die inmiddels in groep vijf zit, thuis uit school.
‘Bestaat Sinterklaas mama? Yvonne zegt dat hij niet bestaat.’
‘Natuurlijk bestaat Sinterklaas,’ zeg ik haar onnadenkend. De kleine meid neemt het klakkeloos van mij aan. We hebben haar toch niet voor niets geleerd dat thuis een veilige haven is waar eerlijkheid en vertrouwen de basis zijn.
Dan vindt ze een paar dagen later op zolder, waar haar broer resideert, een brief over de surprise die hij moet maken. Verontwaardigd komt ze naar beneden. Ik kan er niet meer omheen en moet haar bekennen dat manlief en ik de klazen zijn.
Boos als ze is, zo boos, op mij. Dat kleine ding stampt door het huis. Ze komt voor me staan en met haar handen in haar zij, roept ze als een volwassene: ‘Je hebt mijn vertrouwen beschaamd!’ Nog weken komt ze erop terug en blijft ze verontwaardigd. Iedere keer met dezelfde nijdigheid en stampende drift, dat ze zo voor de gek is gehouden. En nog wel door haar eigen moeder.
Afgelopen week is die kleine meid dertig geworden. Terwijl ik voor het snoepgoed sta, voel ik het schaamrood opnieuw naar mijn hoofd trekken. Bedonderd door haar eigen moeder. De waarheid duurt het langst, behalve bij Sinterklaas. Sorry meid.
Dorrit
Voor een reactie op deze blog ga naar de contactpagina.